این روزا در خودم قدرتی میبینم که به آینده امیدوارترم میکنه. وقتی یه لایه به آدمهای دور و برم نزدیک تر میشم، رنجهای پنهانشون که رخ نشون میده، ضعفشون در تحمل مشکلات رو که میبینم یاد خودم میفتم که سالهاست دارم تنهایی این شیب تند سر بالایی زندگیم رو بالا میام. هر چند تا چشم کار میکنه مسیر خالی از نقطهی روشنیه و خبری از قله نیست، اما به مهارتهایی که تا به اینجا به دست آوردم اطمینان دارم و به استقامتم. امروز به معنای کلمه از خودم راضیم. من هر آنچه در توان داشتم برای این زندگی گذاشتم.
سکوت، گاهی بهتر از کوبیدن سر به دیوار. بازدید : 908
دوشنبه 4 اسفند 1398 زمان : 5:48